The Favourite of The Republic: Anthropology and Turkish Women Anthropologists
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.15769414Keywords:
Atatürk, Science, Antropology, Republican Period, Turkish WomanAbstract
Undoubtedly, the greatest contribution to Mustafa Kemal Atatürk's struggle to modernize in every field and to completely change the institutions that could not keep up with the age, which he started with the proclamation of the Republic, was given by Turkish women, who are seen as the greatest element of modernization. Turkish women are seen in almost all of Atatürk's reformist movements, which are characterized as ambitious and utopian at the same time. It is an indisputable fact that following the scientific developments that began with the Republic, the process of nation-state building began and anthropology was used as a “key science” in this process. Anthropology, which fulfilled its mission with the Turkish History Thesis, also deserved to be the science of the Republic of Turkey in the following years. Due to its geographical location, Anatolian lands, rich in cultural diversity and having hosted societies/communities belonging to different races, languages and religions for years, have a great potential for anthropological studies. The main aim of this science, which first appeared as physical-biological anthropology in Turkey as in the world, has undoubtedly been to ensure that the Turkish people take their rightful place among the nations of the world and to refute the misconceptions about the Turkish race in the light of scientific studies and to announce them to the world.In the 1930s, our country met socio-cultural anthropology. The opening of the People's Houses (1932) and then the Village Institutes (1940) played an important role in this. The transformation of Darülfünun (Darülfünun) and the return of Turkish students, who were sent to foreign countries for education, as Mustafa Kemal Atatürk called them, as flames. Accordingly, we see that science in Turkey has gained momentum and anthropology has gotten its share from this. In this study, anthropology, which is thought to have lost the attention it deserves and which deals with human beings in such a wide range of social sciences, is introduced in outline and its process in Turkey and Turkish women anthropologists who contributed to this process are discussed.
References
Akın, G. (2002). Avrupa ve Osmanlı İmparatorluğu’nda ilk antropolojik çalışmalar. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 42:1-2.
Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri. (2006). Atatürk Araştırma Merkezi. C. I-III.
Atsız, H. N. (1942). Bozkurt. S.7.
Demirbaş, İ. & Özalp, M. T. (2022). Türkiye cumhuriyet dönemi eğitim politikaları (1923-1950). Tarih Okulu Dergisi, 59: 2604-2626.
Demirel, F. A. (2011). Türkiye antropolojisinin tarihçesi ve gelişimi üzerine. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 3(4): 128-134.
Erdem, A. R. (2012). Atatürk’ün liderliğinde üniversite reformu: Yükseköğretim ve bilim tarihimizde dönüm noktası. Belgi Dergisi, 2(4): 376-388.
Erdem, A. R. (2015). Atatürk’ün kadın ve kadın eğitimine verdiği önem. Belgi Dergisi, 9; 1266-1277.
Erıksen, T. H. (2015). Küçük yerler, büyük meseleler sosyal ve kültürel antropoloji (Çev. A.E. Koca). Birleşik Yayınları. (Eserin orijinali 1995’de yayımlandı.)
Erıksen T. H. & Nıelsen, F. S. (2022). Antropoloji tarihi (Çev. A. Bora). İletişim Yayınları. (Eserin orijinali 2001’de yayımlandı.)
Gökalp, Z. (2018). Türkçülüğün esasları. Karbon Yayınevi.
Irmak. S. (1984). Atatürk’ü anarken. Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, 1(1).
Kanber, Y. F. (2021). Türkiye’de sosyal antropolojinin gelişimi ve Bozkurt Güvenç’in antropolojik yaklaşımı. Basılmış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
Kaplan, M. (2020). Antropolojinin konusu ve alanı. Z. N. Nahya (Der.). Eğitim antropoloji: Sosyal, kültürel, linguistik ve etnografik boyutlarıyla eğitim, s.27-45. Nobel Akademik Yayınları
Kocatürk, U. (1984). Atatürk’ün fikir ve düşünceleri. Atatürk Araştırma Merkezi.
Kuyaksil, A. (2009). Türk anayasalarında kadın hakları ve gelişimi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11).
Münüsoğlu, H. (2017). Irk lekesi: Türkiye’de antropolojinin kurulma ve kurumsallaşma sorunlarına tarihsel bir yaklaşım: DTCF örneği. (1. Baskı). Heretik Yayınları.
Özata, M. (2005). Mustafa kemal atatürk bilim ve üniversite (1. Baskı). Umay Yayınları.
Selçuk, H. (2020). Selenge’den Tuna’ya Türk kültür tarihine dair notlar. Çizgi Kitabevi.
Sepetcioğlu, T. E. (2017). Etno tarih üç köy. Gece Kitaplığı.
Sivrioğlu, T. (2024). Atatürk ve arkeoloji Osmanlı’dan Cumhuriyet’e bir disiplin evrimi. Epsilon Yayınevi.
Uğural, C. (2016). Cumhuriyetin bilim ve teknoloji politikası (1923-1950). Dört Öge Dergisi, 5(10):113-132.
Uydu Yücel, M. & Zeren. M. E. (2023). Cumhuriyetin 10. yılında 100 inci kalem. İdeal Kültür Yayıncılık.
Toprak, Z. (2019). Cumhuriyet ve antropoloji (3. Baskı). Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Tunakan, S. (1949). Türk tarih kurumu Alacahöyük kazılarında şimdiye kadar çıkarılan iskeletler üzerinde yapılan incelemelerin bibliyografyası. Belleten, 13(50), 339-340.
Tunakan, S. (1957). Memleketimizde ikiz doğumları üzerinde ikinci araştırma. Ankara Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 33:513-517.
Yıldırım, H. & Aygün, A. (2023). Anakronizm ve bilimsel tefsir. Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 28(2), 233-252. https://doi.org/10.58568/firatilahiyat.1346705
Zafer. A. B. (2013). Cumhuriyet ile birlikte değişen Türk aile yapısı ve kadının durumu. Uludağ Üniversitesi Fen- Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 24.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Social Sciences Academic Development Journal (SOBAG)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
